ظرفیت های گردشگری ناشناخته در فاروج/ جاذبه های طبیعی و معنوی

به گزارش خبرنگار مهر، مرکز این شهرستان که به پایتخت آجیل ایران مشهور است در ۹۰ کیلومتری شمال شرق بجنورد مرکز استان خراسان شمالی واقع است؛ شهری دیدنی که خیابان اصلی آن در حاشیه جاده آسیایی و در مسیر بجنورد به مشهد مقدس، با صدها مغازه پراز تنقلات و آجیل و خشکبار، نظر مسافران را به خود جلب می کند.

شاید به جرات بتوان گفت که کمتر مسافری را می بینید که از این مسیر بدون توقف و خرید هرچند اندک از انواع آجیل هایی که زیبایی و چینش آنها چشم مسافران را خیره می کند، عبور کند.   

این شهرستان مانند سایر شهرستانهای خراسان شمالی دارای مکانهای تاریخی و گردشگری است که می توان با معرفی بیشتر آنها، زمینه توقف و ماندگاری مسافران را در این شهرستان دوچندان کرد.

در فاصله ۱۳ کیلومتری جنوب غربی این شهر، و در روستای برگرد، بقعه امامزاده سلطان محمود بر روی تپه ای مشرف بر این آبادی و با چشم اندازی زیبا دیده می شود، بنایی تازه ساز که قریب ۱۵ سال قبل بنای قدیمی و خشت و گلی آن تخریب و بازسازی شده است.

مقبره ای که بر اساس آنچه در کتابی با عنوان " سرزمین و مردم قوچان" آمده است، بنای تاریخی ندارد و ساختمان آن از گل چینه ای ساخته شده است.

مرقد اصلی این امامزاده، با ضریحی آهنی، داخل اتاقی مکعبی شکل و هشت در هشت قرار گرفته که دیوارهایی به ضخامت ۱.۲ متر و ارتفاع ۴ متر آن را احاطه کرده است.

وجود دو مناره به ارتفاع بیش از دو متر که با آجز تزیین شده و به بام این اتاق چسبده است بخش دیگری از مشخصات این بقعه متبرکه بوده که در زمینی به وسعت دوهکتار قرار گرفته و از محوطه و صحن آن به عنوان قبرستان عمومی نیز استفاده می شود.

از طرف روستای برگرد که به سمت امام زاده حرکت می کنیم در ورودی صحن جنوبی آن، برای تردد آسانتر زائرین بیش از ۲۵ پلکان ساخته شده و دور تا دور صحن درختکاری شده است.

بر دیوار بقعه این امامزاده تابلویی نصب شده که نسب شریف امامزاده به این صورت نوشته شده است: سلطان محمود بن حسین بن طاهر بن علی بن محمد بن موسی بن جعفر بن محمد بن اسماعیل بن قاسم بن حمزه بن احمد بن امام موسی کاظم (ع) است.

بنای امامزاده جعفر (ع) جاذبه معنوی دیگر  

بنای امامزاده جعفر (ع) روستای سیاهدشت، یکی دیگری از جاذبه های معنوی شهرستان فاروج که در فاصله هشت کیلومتری جنوب شرقی شهرستان واقع شده است.

ساختمانی با دو مناره و یک گنبد طلایی؛ این بنا که داخل آن ضریح امامزاده قرار دارد از داخل آیینه کاری و بر روی آن از نقوش و آیات قرآنی استفاده شده است.

بازار فروش پوشاک، کیف و کفش دراین روستا و روستای مجاور آن، بنام روستای سه گنبد، تعداد زیادی از زائرین و مسافرین را به خود جلب کرده و همه روزه از شهرهای همجوار نیز برای خرید در مسیر این دو روستا تردد می کنند.

روستای استاد، روستای نمونه گردشگری

روستای استاد یکی از روستاهای نمونه گردشگری شهرستان فاروج در خراسان شمالی با تاریخی غنی و طبیعتی دیدنی، سمفونی زیبایی از نواها و نماها است؛ آبادی سرسبزی که همه ساله میزبان هزاران گردشگر از جای جای این سرزمین است.

این روستای سرسبز و خوش آب و هوا که با وسعتی معادل ۴۵ کیلومتر مربع در جنوب شهرستان و در دهستان شاه جهان از بخش مرکزی فاروج، در ۲۲ كیلومتری مرکز شهرستان واقع شده از جمله روستاهای باستانی خراسان شمالی و ایران محسوب می شود و آثار تاریخی متعددی نیز از دوره های پیشین در این منطقه باقی مانده است.

برخی از مورخین معتقدند که آساک که یکی از پایتخت‌های دوره اشکانیان بود همین استاد کنونی بوده و نام‌های قبلی این روستا نیز آساک و استو بوده است.

مسجد جامع روستا که مربوط به دوران تیموری بوده و همزمان با مسجد گوهرشاد مشهد ساخته شده، برج و بارویی که در بالای روستا قرار دارد و به گفته کارشناسان میراث فرهنگی مربوط به معابد قبل اسلام است و نیز آسیاب های سنگی و حمام قدیمی روستا همگی حکایت از تاریخ کهن این منطقه دارند.

بهار که می‌شود اندک اندک کل روستا و نواحی اطراف آن قبای سبز بر تن می‌کنند؛ آواز پرندگان در لا به لای شاخه های درختان آغاز شده و روستای استاد یک سر سمفونی نماها و نواها می شود.

می‌گویند طبیعت روستای استاد افسون گر است؛ چرا که اگر کسی در بهار و یا تابستان یک سال گذرش به این روستا بیفتد و زیبایی‌های سحرانگیز آن را ببیند، محال است که سال دیگر بار و بنه سفر به این روستای زیبا را نبندد.

خانه های این روستا را طوری ساخته شده اند كه از نور بیشترین استفاده را می برند؛ صبحگاهان نوری که از لا به لای شاخه های درختان به ایوان خانه تابیده می شود همراه با آوای پرندگان و صدای نی چوپانی که از دوردست شنیده می شود؛ بی گمان تجربه زیبایی است که در انتظار میهمانان و گردشگران روستای استاد است.

در این روستا بنایی است که امامزاده خوانده می شود؛ بقعه ای که بنا به گفته كارشناسان با وجود نوع ساختمان و شباهت زیاد به عبادتگاه های مهرپرستان، به نظر می رسد به تدریج به آرامگاه و بعد از اسلام به امام زاده معروف شده است.

غذاهای محلی روستای استاد نیز یکی دیگر از جاذبه های گردشگری این روستا محسوب می شود؛ غذاهایی که از زندگی دامداری و کشاورزی اهالی آن برگرفته شده و در تهیه مواد اولیه و پخت آن هیچ گونه افزودنی های غیرطبیعی و متعلقات روزگار مدرن دیده نمی شود.

از جمله غذاهای محلی روستای استاد آش و قیش است؛ قیش مشابه آش بوده و تنها تفاوت آنها در ضخامت عرضی برگها است، آش باریك اما قیش ضخیمتر برش می خورد.                      

فتیر مسكه،  دوغ گرم، لوزیک یا لوزک و كشته جوش از دیگر غذاهای محلی روستای استاد محسوب می شوند.

جوراب بافی (جوراب کردی)، سفره محلی(گلیم)، قالی‌بافی، تابلو فرش، پارچه بافی(چادر شب) و ... برخی از صنایع دستی اهالی روستای استاد به شمار می روند و اگر چه امروزه دیگر همانند سالیان دور، غالب بانوان روستا هنر خلق این ملزومات زندگی گذشته را ندارند؛ اما شماری از مردم همچنان این هنر قدیمی را به عنوان صنعت دستی و هنر محلی ادامه می دهند اگر چه که اکنون کارکردهای این دست بافته ها تغییر کرده و بیشتر به عنوان دکور و وسایل تزئینی از آنها استفاده می شود.

خسرویه؛ چشم انتظار مسافران نوروزی

روستای خسرویه فاروج با دیدنی‌های طبیعی و چشم نواز خود چشم انتظار مسافران نوروزی است؛ خسرو روستاهای خراسان شمالی، قریه‌ای آباد و سرآمد است که می‌خواهد با آب و هوای روحبخش و سوغاتی‌های خوشمزه؛ کام مسافران را شیرین کند.

روستای خسرویه در ۲۶ کیلومتری جنوب فاروج و در دهستان شاه جهان و بخش مركزي این شهرستان قرار دارد، این روستا با ۵۱ کیلومتر مربع وسعت،  روستایی زیبا با چشم اندازهای طبیعی شگفت انگیز که با داشتن امکانات زیرساختی مناسب نظیر راه آسفالته، امکانات تلفن ثابت و همراه، آب آشامیدنی بهداشتی، برق و... مقصد مناسبی برای گردشگران و مسافران نوروزی به شمار می رود.

روستای خسرویه علاوه بر چشم اندازهای طبیعی، منطقه ای باستانی نیز به شمار می رود و به همین دلیل نیز گردشگران این روستا می توانند در کنار بهره مندی از مواهب طبیعی و زیبایی باغ ها و درختان سر به فلک کشیده آن؛ دقایقی نیز در محوطه های باستانی روستا قدم زنند.

كوه شاه جهان با ارتفاع سه هزار و ۳۲ متر از سطح دريا در جنوب روستا واقع شده و رودخانه خسرويه معروف به كال خوني که از وسط روستا می گذرد؛ آن را به دو قسمت شرقي و غربي تقسيم مي كند.

روستاي خسرويه در حوزه جنوبي كپه داغ و در شمال شرقي ايران قرار دارد و در کوه های آن رسوبات قرمز رنگ مشاهده مي شود.

بزرگان روستا عقيده دارند فردي كه اين روستا را پايه گذاري كرده شخصي است به نام خسروگرد، البته عده اي ديگر معتقدند كه پادشاهي بنام خسروي در اين منطقه حكمراني مي كرده است ولی تقريبا هيچ مدرک مستندي در اين زمينه وجود ندارد اما در سنگ قبرهاي تاريخي روستا نامهايي مثل خواجه سعدالدين و خواجه شمس الدين حکاکی شده است؛ گرچه که در لهجه محلي به روستای خسرويه"خَروِه" گفته مي شود.

یکی از شواهد عینی که حکایت از قدمت تاریخی روستا دارد؛ وجود آثار باستانی و تاریخی در روستا است، تعدادی سنگ قبر در روستا وجود دارد که بر روی یکی از این سنگها تاریخ ۸۹۵ هجری قمری نوشته شده؛ روی این سنگ قبر چنین حکاکی شده: هذا وفات مرحوم المغفور خواجه سعدالدین محمدابن المرحوم خواجه شمس الدین کرک به تاریخ چهارم ذیحجه سنه خمس تسعین و ثمانماه ۸۹۵ یوم السبت فی صخره ذالک الیوم.  

روستاي خسرويه در دو طرف كوه بنا شده؛ کوه هایی که جزء رشته كوه‌هاي شاه جهان به شمار می روند، از ميان روستا رودخانه دائمي كال خوني معروف به رودخانه استاد مي گذرد.

راه ارتباطي این روستا آسفالت و از روستاههاي سياهدشت، سه گنبد، خيرآباد و مايوان عبور مي كند؛ وسیله ارتباطي روستاي خسرويه به فاروج هم ميني بوس و مسافربرهاي شخصي است.

آب و هوای مطبوع این روستا در فصول بهار و تابستان مسافران زیادی را به خود جذب می کند؛ روستایی که در کنار امکانات زیرساختی مناسب و طبیعت روح بخش؛ مردمانی ساده و صمیمی دارد که با سوغاتی های خوشمزه کام مسافران را شیرین می کنند، سوغاتی هایی که غالب آنها از زندگی کشاورزی و دامداری مردم روستا برآمده اند.

از مراكز ديدني و منحصر به فرد خسرويه يخدان طبيعي(يخچال طبيعي) در منطقه كركان است؛ غار تاريك و نسبتا عميق كه در هواي گرم تابستان چكه هاي آب در بدنه و كف غار يخ مي بندد؛ آن گونه که کارشناسان میراث فرهنگی خراسان شمالی گفته اند عاملی كه موجب انجماد آب مي شود جريانات هوایی است كه در امتداد شرقي و غربي غار مي وزد.

اين روستا داراي حمام، دو مسجد، آب شرب لوله كشي، برق، تلفن ثابت و دکل های تلفن همراه، ایستگاه صدا و سیما و ... است.

مراتع سرسبز این روستا یکی دیگر از زیبایی های طبیعی خسرویه به شمار می روند؛ در اين روستا مراتع به دو دسته تقسيم مي شوند؛ تابستاني و زمستاني، مراتع تابستاني که در ارتفاعات و پشت به آفتاب واقع شده و به دلیل آن که در این قسمت ها شدت آفتاب نسبتا كمتر است؛ بخش عمده آن در تابستان صرف چرای دام می شود.

اما مراتع زمستاني خسرویه در ارتفاعات و كوههاي رو به آفتاب قرار دارد و شامل كوههاي پيش كمر است؛ مراتعی چشم نواز که در فصل بهار زیبایی دوچندانی به این روستا می بخشند و مسافران و گردشگران را به خود فرا می خوانند.